Ferro-oppervlakken waarop magneten hechten worden "ferromagnetisch" genoemd. Soms wordt ook het woord "magnetisch" gebruikt.
Niet alle metalen zijn ferromagnetisch. Magneten kleven bijvoorbeeld niet aan aluminium, koper, messing, zilver of goud.
Bij andere materialen, zoals plastic of hout, weet men vaak wel dat de magneten niet blijven kleven.
Als u magneten wilt bevestigen op oppervlakken die niet ferromagnetisch zijn, moet u ze voorzien van een ferromagnetische ondergrond. Dit kan bijvoorbeeld een ferromagnetische plaat zijn.
Wij bieden verschillende producten voor uw toepassing aan:
Deze produkten worden meestal in een zelfklevende uitvoering geleverd en worden dan op het niet-ferromagnetische materiaal geplakt. Vervolgens hechten de magneten dan op de voorzijde van het materiaal.
Deze methode is bijzonder geschikt om oppervlakken snel en eenvoudig magnetisch te maken. Hierbij wordt een ferromagnetische plaat of folie direct op het gewenste oppervlak geplakt. Deze vorm van magnetisering is ideaal voor projecten waarbij de magnetische kracht op de voorgrond staat, zoals bij houten rekken die van magnetische labels moeten worden voorzien. Belangrijk hierbij is de keuze van de juiste lijm, die zowel een permanente verbinding garandeert als het materiaal niet beschadigt. Ook de dikte van het ferromagnetische materiaal speelt een rol, aangezien dit de sterkte van de magnetische kracht beïnvloedt.
Deze methode wordt gebruikt als het uiterlijk van het oppervlak behouden moet blijven, terwijl tegelijkertijd magnetische eigenschappen worden toegevoegd. Bij deze techniek wordt het ferromagnetische materiaal aan de achterzijde van het niet-magnetische oppervlak aangebracht, bijvoorbeeld achter houten panelen of glas. Dit vereist vaak sterkere magneten om de luchtspleet tussen de magneet en het ferromagnetische materiaal te overbruggen. De uitdaging is om een evenwicht te vinden tussen esthetiek en functionaliteit, vooral bij decoratieve toepassingen zoals verborgen magneetwanden of elegante glazen magneetborden.
Onze materialen zijn doorgaans eenzijdig meerpolaire gemagnetiseerd, waarbij de polen in stroken naast elkaar aan één kant van het materiaal zijn gerangschikt. Dit maakt een sterke hechting mogelijk in een bepaalde positie, wanneer twee gelijk gemagnetiseerde materialen in dezelfde richting op elkaar worden gelegd. In andere posities of richtingen is de hechting aanzienlijk zwakker. Deze eigenschap maakt deze vorm van magnetisering bijzonder nuttig voor toepassingen zoals sluitingen, waar een gerichte hechting in een bepaalde positie gewenst is, terwijl het in andere posities gemakkelijk losgemaakt moet kunnen worden. Het begrijpen van de exacte rangschikking en oriëntatie van de magnetische polen is cruciaal voor het succesvol implementeren van deze techniek.